زمان احداث بلوار فوقانی به قبل از دهه 1300 و بلوار تحتانی به بعد از آن باز میگردد.
بر طبق اندک اسناد باقیمانده، آبادانی بلوار و تبدیل آن به پارک مدرن و امروزی، در زمان عمید همایون ( ملقب به امین الرعایا) شهردار وقت بندر انزلی صورت گرفته است و گفته می شود که پلان معماری آن از روی یکی از پارک های “بادکوبه” اقتباس گردیده و نام بلوار (بولوار) به همین دلیل بر آن گذاشته شده است.
در سال 1308 تحقیقات گسترده ای توسط متخصصین وزارت داخله، جهت گسترش بلوار – از شیر سنگی تا انتهای بیمارستان سابق (بلوار تحتانی) صورت میگیرد و برآورد مخارج گسترش آن به وزارت فوائد عامه اعلام میگردد و در نهایت با تصویب مبلغ توسعه توسط وزارت مالیه ، و تصویب هیات دولت، توسعه بلوار در سال 1314 عملی میگردد.
بلوار فوقانی شامل اسکله های قایقرانی و همچنین سکوهای جلو رفته در کانال بود که کافه ها و صندلی های چوبی جهت تفرج مردم بر آن قرار داشت. نرده های آن از نوع بتنی و همانند نرده های موجود در حد فاصل بلوار و خیابان پشت شهرداری ( خیابان فرمانداری) بوده است.
بلوار تحتانی به طول 400 متر و خیابان 12 متری کنار آن ( سی متری) تا قبل از 1314 به صورت خلیجی بود که محلی ها به آن “کوجه دریا” میگفتند و عمدتا به عنوان پارکینک قایق های ماهیگیری مورد استفاده قرار میگرفته و بعد از تصویب هیات وزیران جهت توسعه بلوار عملیات اسکله سازی و ساخت خیابان 12 متری به پیمانکار هلندی واگذار گردید.
همزمان با پایان یافتن عملیات احداث بلوار فوقانی در سال 1317 هنرمندی چیره دست به نام حبیب محمدی شیر سنگی ورودی اصلی بلوار را می سازد. نام سازنده و تاریخ نصب شیر در زیر و سمت راست سینه شیر مشخص است.
در میانه جنگ جهانی دوم در سال 1320 قسمت ابتدایی بلوار فوقانی توسط نیروی هوایی روسیه بمباران می شود و قسمتی از اسکله آن از بین می رود و تا مدتها به همان صورت باقی می ماند. در سال 1334 شرکت « هود» برنده مناقصه ترمیم و گسترش سد بلوار به مبلغ حدود 800،000 تومان می شود.